Een liefdevol afscheid op haar verjaardag

Soms komt een afscheid onverwachter dan je denkt, zelfs als iemand al een tijd kwetsbaar is. Zo was het ook bij haar. Ze woonde in een huis met andere bewoners, mensen met wie ze een nieuwe vorm van thuis had gecreëerd. Hoewel de dementie haar steeds verder meenam naar een wereld die soms moeilijk te bereiken was, bleef ze omringd door liefde. De verzorgenden zorgden met aandacht voor haar, haar familie kwam zo vaak als ze konden, en haar man… haar man hield zielsveel van haar. Zóveel dat hij haar uiteindelijk de rust gunde die ze verdiende.

Plotseling overlijden

Haar overlijden kwam toch nog plotseling. Ze had goede en minder goede dagen, maar niemand had verwacht dat juist dit moment het laatste zou zijn. En toch, toen het zover was, voelde het bijna vredig. Geen lange lijdensweg, geen pijnlijke aftakeling die nog maanden zou duren. Alleen de stilte die volgde en de ruimte die ze achterliet in de harten van degenen die van haar hielden.

De liefde bleef voelbaar

De liefde die haar altijd had omringd, bleef ook in de dagen na haar overlijden tastbaar. Haar man, de man die haar zijn hele leven had gekoesterd, voelde verdriet, maar vooral berusting. Hij had haar steeds opnieuw moeten loslaten, stukje bij beetje. Nu was het definitief, maar ergens wist hij: ze heeft haar rust gevonden.

Haar dochter, schoonzoon en kleinkinderen wilden haar afscheid op een manier vormgeven die recht deed aan wie ze was. Geen kille plechtigheid, geen verstikkende formaliteiten. Nee, ze wilden een afscheid dat warm voelde, intiem en persoonlijk. Ze wilden haar niet alleen herinneren in verdriet, maar vooral in liefde.

Een bijzonder toeval

En toen gebeurde er iets bijzonders: haar afscheid viel op haar verjaardag. Alsof het zo had moeten zijn. Alsof het leven zelf een cirkel sloot en haar een laatste eer bewees. Het was een dag waarop normaal gesproken taart werd gegeten en liedjes werden gezongen, en nu werd ze in plaats daarvan omringd door warme woorden en herinneringen.

Tijdens de dienst werden verhalen gedeeld over de vrouw die ze was – liefdevol, zacht en dienstbaar. Er werd naar muziek geluisterd, er werd stilgehuild om het gemis. Maar boven alles werd er gevoeld. De liefde hing in de lucht, bijna tastbaar.

Een afscheid zoals zij het had gewild

Haar familie had gezorgd voor een setting die precies bij haar paste. Geen stijve rijen stoelen, maar een warm afscheid in de familie aula van crematorium Hoorn. Een ruimte waarin iedereen zich vrij voelde om hun herinneringen te delen. 

Het was een afscheid dat verdrietig was, maar vooral mooi. Een afscheid waarin haar man, haar dochter en de rest van de familie elkaar vasthielden en wisten: ze is niet weg. Ze leeft voort in ons, in onze verhalen, in de liefde die ze ons heeft gegeven. En misschien, heel misschien, vierde ze ergens haar verjaardag toch een beetje mee.

Meer weten over de mogelijkheden van afscheid nemen?

Neem vrijblijvend contact op

info@uitvaartbegeleidingriannedevries.nl