“Twee Afscheidsmomenten, Eén Liefdevolle Herinnering”

Sommige mensen laten een onuitwisbare indruk achter, niet alleen door wat ze deden, maar vooral door wie ze waren. Zo was hij: een vader, opa en overgrootopa die het leven ten volle vierde. Een man die hield van een borreltje, een goede grap en de gezelligheid van de mensen om hem heen. Zijn aanwezigheid bracht humor, soms op het randje…. En zijn vertrek laat een lege plek die gevuld blijft met grappige herinneringen.

Een onverwacht telefoontje

Het was de kleinzoon die mij belde. Zijn stem klonk sterk, maar ook een tikje verloren. Zijn ouders waren op vakantie en hij voelde de verantwoordelijkheid om de eerste stappen te zetten in het organiseren van het afscheid. Een prachtig gebaar van liefde en toewijding. Samen gingen we aan de slag, vastbesloten om een afscheid te creëren dat recht zou doen aan de man die zo geliefd was.

Een afscheid vol warmte en humor

In de familieaula van crematorium Hoorn verzamelden we ons. De sfeer was informeel, precies zoals hij het gewild zou hebben. Er klonken verhalen over zijn leven, anekdotes die de zaal vulden met zowel lach als traan. Zijn grappen en grollen werden met een glimlach herinnerd te zien aan de gekke foto’s van verkleedpartijen. Er werd een “jonkie” gedronken en er waren heerlijke hapjes.

Een onverwachte terugkeer

Toen we elkaar na het afscheid in de ogen keken, dachten we allemaal hetzelfde: dit was goed zo. Het was een waardig en liefdevol vaarwel. Wat niemand van ons wist, was dat we elkaar al na 21 dagen weer zouden treffen. Dit keer voor zijn vrouw, een moeder, oma en overgrootoma die hem zo kort na zijn overlijden zou volgen.

Ze was op, vertelde de familie. Haar verdriet om het verlies van haar levenspartner was groot, maar tegelijkertijd leek ze vrede te hebben met haar vertrek. Het was goed zo.

Een afscheid in haar geest

Voor haar afscheid keerden we terug naar dezelfde aula, in hetzelfde crematorium. Dit keer was het haar wens om het afscheid precies zo te organiseren als dat van haar man. Dezelfde informele sfeer vulde de ruimte, en ook dit keer klonken verhalen en muziek die haar leven eerden. Haar kracht, haar warmte en haar rol als spil van de familie werden gevierd. Het was alsof ze ons met haar wens voor dit afscheid liet weten dat het goed was.

Twee levens, één nalatenschap

Het afscheid van deze vader, moeder, opa en oma was meer dan een vaarwel. Het was een herinnering aan wat het betekent om lief te hebben. Hun nalatenschap leeft voort in hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. En hoewel ze er niet meer fysiek zijn, is hun geest aanwezig in elke lach, elk borreltje en elke herinnering die de familie kan koesteren.

Met dit verhaal sluiten we een hoofdstuk, maar blijven we het leven vieren.

Meer weten over de mogelijkheden van afscheid nemen?

Neem vrijblijvend contact op

info@uitvaartbegeleidingriannedevries.nl