Een Waardig Afscheid in Enkhuizen: Een Muzikant Herinnerd

In het historische Peperhuis in Enkhuizen, onderdeel van het Zuiderzeemuseum, heb ik het afscheid mogen begeleiden van een geliefde vader en getalenteerde muzikant. Het afscheid was warm, waardig en informeel – precies zoals hij het gewild zou hebben. Deze bijzondere man, een muzikant in hart en nieren, had in het verleden vaak opgetreden op deze plek met zijn geliefde jazzband. Het Peperhuis, met zijn rijke geschiedenis en intieme sfeer, bood een passende achtergrond voor deze laatste groet.

De keuze voor het Peperhuis was geen toeval. Hier hadden vele magische avonden plaatsgevonden, waar zijn muziek de ruimte vulde en harten raakte. Zijn kinderen wilde deze plek daarom gebruiken om niet alleen afscheid te nemen, maar ook om zijn leven en zijn passie voor muziek te vieren. Dit hadden we in een voorgesprek met elkaar besloten. De ruimte werd gevuld met foto’s, live muziek, zijn muziekinstrument en persoonlijke herinneringen die zijn unieke levensverhaal vertelden.

Het afscheid vulde zich met warme woorden van zijn kinderen en familie, die herinneringen ophaalden aan hun vader’s humor, zijn eindeloze creativiteit en zijn onvoorwaardelijke liefde voor muziek. Ze spraken over hoe hij met zijn trompet de kamer kon vullen met melodieën die mensen diep raakten. Er was gelach om zijn anekdotes en tranen om het gemis dat hij achterlaat. Het was een samenkomst van familie, vrienden en oude bandleden, die allemaal hun eigen herinneringen aan hem deelden.

In plaats van een traditionele ceremonie, kozen zijn kinderen voor een informele setting. Geheel naar wens van meneer, want alles was van tevoren met elkaar doorgenomen. Er werden jazznummers gespeeld die hij zelf vaak uitvoerde. Zijn oude bandgenoten brachten een ontroerend eerbetoon door zijn favoriete nummers te spelen. Het was alsof zijn geest nog even mee zweefde op de muziek. De warme klanken vulden de ruimte, en iedereen voelde de verbondenheid die muziek kon brengen.

Toen het moment kwam om afscheid te nemen, werd de kist, naar buiten gedragen. De aanwezigen vormden een haag en de band speelde, een laatste eerbetoon aan een man die zoveel betekend had voor iedereen die hem kende. Terwijl de rouwauto zich langzaam in beweging zette richting het crematorium van Alkmaar zwaaide zijn dierbaren hem uit.

Het afscheid in Enkhuizen toonde hoe een leven vol muziek en liefde op een persoonlijke en betekenisvolle manier gevierd kan worden. Het was geen dag van alleen verdriet, maar ook een moment om te koesteren wie hij was en wat hij achterliet. Voor zijn kinderen en de vele aanwezigen was het een herinnering aan hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan wie je bent en wat je gelukkig maakt.

Samen met mijn collega hebben we alle bloemen uit de bloemenband gehaald en voor iedereen een boeketje neergelegd om mee naar huis te nemen. Dit gebaar gaf de aanwezigen een tastbare herinnering aan deze bijzondere dag en de man die hen allen samenbracht. Het was een eenvoudige, maar betekenisvolle manier om het afscheid nog persoonlijker te maken.

Met de laatste klanken van de muziek in hun oren en de gedachte aan de mooie herinneringen verlieten de aanwezigen het Peperhuis met een gevoel van troost. Het was een afscheid dat recht deed aan een man wiens leven net zo vol passie was als de muziek die hij speelde. Een waardig vaarwel voor een vader, vriend en muzikant.