Kinderen helpen bij de dood en verdriet

Regelmatig krijg ik de vraag of het wel verstandig is om je kinderen mee te nemen naar een uitvaart. Mijn antwoord daarop is volmondig, zonder enige twijfel ja. Kinderen betrekken bij de dood, de verbondenheid voelen en het toelaten van emoties leren ze immers niet op school. Dus is het aan ons als ouders om kinderen te helpen bij de dood en verdriet, want hoe ga je hier nou eigenlijk mee om?

Verdriet verdwijnt bij kinderen niet door te zwijgen

Als je als volwassene niet over emoties kunt praten is het lastig je kinderen hierbij te helpen. Als er thuis niet over verdriet gesproken kan worden, omdat je dit zelf nooit geleerd hebt ga dan opzoek naar iemand die je hierbij kan helpen. Want jouw kinderen hebben jouw hulp nodig om open over de dood en verlies te kunnen praten, verdriet verdwijnt niet door te zwijgen.

Jouw kinderen beschermen

Het is een normale reactie om je kinderen te willen beschermen tegen pijn en verdriet, je wil graag dat ze een zorgeloze kindertijd doormaken. Maar het is goed om je ervan bewust te zijn dat dit niet de werkelijkheid is en dat ook jouw kinderen te maken krijgen met deze pijn. Jouw kinderen “beschermen” door er niet over te praten gaat 100% averechts werken. Jouw kinderen zullen zich onbegrepen en eenzaam gaan voelen in een vreemde wereld. Dit komt omdat ze van alles voelen maar daar niet over mogen praten. Kinderen zijn nog niet groot geworden volwassenen en kunnen veel meer aan dan je denkt. Ze hebben een groot vermogen om met de dood en verdriet om te gaan, volwassenen kunnen hier iets van leren!

Kinderen sparen door om de waarheid heen te draaien

De dood is een woord wat we liever niet in onze mond nemen, de onomkeerbaarheid is lastig uit te leggen laat staan te voelen. Je wilt je kinderen sparen door er omheen te draaien maar daardoor maak je ze juist van streek. Ze willen niet ontzien maar juist getroost worden. Ze willen knuffelen, op schoot zitten maar vooral gezien en gehoord worden. Erkenning is hierbij echt een sleutelwoord, laat ze voelen dat er geen goed of fout is in situaties rondom dood en verdriet.

Stel jouw kinderen vragen en luister

Door je open te stellen, door te luisteren naar alles wat je kinderen vertellen in hun eigen woorden hoor je wat hun specifieke zorgen en ongemakken zijn. Laat ze hun keer op keer hun vragen stellen zodat ze elke ontwikkelingsfase begrijpen hoe het zit. Praat over moeilijke vragen zoals waarom ze opa niet hebben kunnen genezen. Geef de antwoorden die je hebt, deel jouw kennis met je kinderen. Niet beantwoordde vragen blijven knagen, ik denk dat je dit zelf ook wel herkent. Vraag aan je kinderen wat ze nodig hebben, bepaal als volwassene niet wat goed is voor jouw kinderen zonder het te vragen. In dit artikel kun je tips lezen hoe je met je kinderen kunt praten over rouw.

Omgaan met verlies en opvoeding

Kinderen herinneren zich vaak later heel concreet hoe zij wel of niet betrokken zijn bij het afscheid en verdriet. De kindertijd is een gevoelige periode waarin de basis wordt gelegd voor de rest van hun leven. Als ze op momenten van verlies ergens anders naartoe worden gebracht, naar een oom, tante, buurvrouw of noem maar op. En dus weggehouden worden van de dood en de pijn erom heen, leren zij dat je verdriet moet ontlopen. Dat je het weg moet stoppen en dat het er niet mag zijn. Door je kinderen te betrekken bij het afscheid en te luisteren naar wat het voor hen betekent, door duidelijk te maken dat verdriet en de dood bij het leven hoort zorg je dat ze de verbinding voelen die het met zich meebrengt. En geef jij je kinderen mee dat verdriet te maken heeft met liefde hoe mooi is dat?!

Heb je specifieke vragen rondom afscheid nemen en jouw kinderen stuur mij gerust een appje en ik help je graag.

Wil je meer tips/informatie rondom afscheid nemen, kijk eens op mijn blogpagina